Αρχική » Βιογραφικά » Γεώργιος Τσέτσης

Πατήρ Γεώργιος Τσέτσης

Γεννήθηκε (1934) στο Πικρίδιο (Χάσκιοϊ) της Κωνσταντινούπολης. Απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής Χάλκης και διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εντάχθηκε ενωρίς στις τάξεις του κλήρου, ως διάκονος (1961) και ως πρεσβύτερος (1964), υπηρετώντας έκτοτε, με αφοσίωση, τη Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία (από την οποία πήρε το 1971 και το οφφίκιο του Μεγάλου Πρωτοπρεσβυτέρου). Υπηρέτησε (1964-1985) σε ανώτερες επιτελικές θέσεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών στη Γενεύη και μόνιμος αντιπρόσωπος σ' αυτό (1985-1999) του Oικουμενικού Πατριαρχείου, όπου και ανέπτυξε σπουδαιότατη διεκκλησιαστική και συγγραφική δράση. Ανέλαβε επίσης, για ένα διάστημα (2001), προϊστάμενος του Oρθοδόξου Κέντρου του Oικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ (Γενεύης) και του Ινστιτούτου Μεταπτυχιακών Σπουδών Oρθοδόξου Θεολογίας.

Ως ιερωμένος μουσικός συνδυάζει το τάλαντο με την προνομιακή εμπειρία του πατριαρχικού περιβάλλοντος και, παράλληλα, τη στέρεη πνευματική συγκρότηση. Η παιδική και νεανική του ηλικία συμπίπτει με περίοδο μεγάλης ακμής των Πατριαρχικών χορών, τους οποίους ελάμπρυναν ο Κωνσταντίνος Πρίγγος ως Άρχων πρωτοψάλτης και ο Θρασύβουλος Στανίτσας ως Άρχων λαμπαδάριος. Κοντά σ' αυτούς ως κανονάρχης (1944-1949) και στη συνέχεια ως μαθητής (1950-1960) σπούδασε ζωντανά το πατριαρχικό ύφος και μυήθηκε στη μεγάλη πατριαρχική παράδοση. Κατά την φοίτησή του στη Σχολή της Χάλκης διετέλεσε δεξιός ψάλτης και χοράρχης της φοιτητικής χορωδίας (διαδεχόμενος τον λόγιο και μουσικό νυν μητροπολίτη Πέργης Ευάγγελο Γαλάνη).

Από την τοποθέτησή του (1965) στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών της Γενεύης ιερουργεί και ψάλλει (αποκλειστικά μάλιστα όλη τη Μ. Εβδομάδα) στο ναό του Αγ. Παύλου του εκεί Πατριαρχικού Κέντρου. Εξαιρετικά σημαντική πρέπει να θεωρηθεί η συμμετοχή του στις ηχογραφήσεις εκκλησιαστικών μελών στις υπό τον γενικό τίτλο Σειρές "Σύμμεικτα" και "Μνημεία" (Εκκλησιαστικής Μουσικής). Έτσι, εκτός από τον "Άμωμο" ("Σύμμεικτα", CD αρ. 6), στην ίδια Σειρά έχουν ηχογραφηθεί επίσης (και κυκλοφορούν) τα "Λειτουργικά" των Κωνσταντινουπολιτών συνθετών του 20ού αι. ("Σύμμεικτα", CD αρ. 7 & 8), η "Μεγάλη Τεσσαρακοστή" και η "Μεγάλη Εβδομάδα" ("Σύμμεικτα", CD αρ. 2 & 3), και στις οποίες τα μέλη ψάλλονται λαμπρά κατά το ύφος και την παράδοση της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Ακόμη, από τον ίδιο εκτελούνται, εξίσου λαμπρά, τα Χερουβικά και τα Κοινωνικά του Θεοδώρου Φωκαέως ("Μνημεία", Σώμα Πρώτο, Oκτάηχα Μέλη & Συστήματα, CD αρ. 18-21), πάντοτε κατά το ύφος και την παράδοση της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Σε όλες αυτές τις ερμηνείες αποτυπώνεται εξαίρετα η μεγάλη και πλούσια Πατριαρχική μουσική εμπειρία, σε συνδυασμό με τη λιτή, στιβαρή και εμπνευσμένη προσωπική έκφραση. Έχουν ηχογραφηθεί (2004), σε λαμπρές εκτελέσεις, τα Στιχηρά και οι Αίνοι της Οκτωήχου, τα Δογματικά Θεοτοκία και τα Ένδεκα Εωθινά κατά την παράδοση του μεγάλου Άρχοντα Πρωτοψάλτη Κωνσταντίνου Πρίγγου (2 CD), επίσης (ηχογράφηση 2006) Ύμνοι Χριστουγέννων (2 CD) και Θεοφανείων (επίσης 2 CD), όλα για τη Σειρά "Σύμμεικτα Εκκλησιαστικής Μουσικής" (Μέρος Γ΄, CD 23ο - 26ο)